جعفری در مقابل گشنیز: تفاوت چیست؟

آیا تا به حال یک دسته جعفری خریده اید، فقط متوجه شوید که به طور تصادفی گشنیز را گرفته اید یا برعکس؟ تو تنها نیستی ارزش این را دارد که یاد بگیرید چگونه تفاوت بین جعفری و گشنیز را تشخیص دهید، زیرا سبزی ها بسیار شبیه به هم هستند اما طعم های متفاوتی دارند که می تواند بر غذای نهایی شما تأثیر بگذارد. بیاموزید که چگونه این دو گیاه سبز روشن را از هم متمایز کنید، کاربردهای متفاوت آن‌ها و اینکه آیا می‌توانید یکی را جایگزین دیگری کنید.

تفاوت بین جعفری و گشنیز

جعفری یک گیاه لطیف است که بخشی از خانواده هویج است. این گیاه به خاطر برگ هایش رشد می کند و گمان می رود منشا آن در شرق مدیترانه باشد. رایج ترین گونه ها عبارتند از: جعفری با برگ تخت (ایتالیایی)، فرفری و ریشه یا جعفری هامبورگ، که دومی شبیه به جعفری جوان است.

گشنیز که اغلب در خارج از آمریکای شمالی گشنیز نامیده می شود، بومی جنوب اروپا و آسیا است. همچنین بخشی از خانواده هویج است، بنابراین به جعفری مربوط می شود. با این حال، برخلاف جعفری، گیاه گشنیز هم برای برگ ها و هم برای دانه های آن رشد می کند. در ایالات متحده، از برگ ها و ساقه ها به عنوان گیاه دارویی استفاده می شود و به نام گشنیز یا جعفری چینی شناخته می شود. دانه ها به نام گشنیز شناخته می شوند و به عنوان ادویه استفاده می شوند.

بافت

پارسی: سلین بیچمن، سرآشپز و مدیر تغذیه مؤسسه آموزش آشپزی می گوید: از ساقه تا برگ، جعفری گیاهی غلیظ تر و محکم تر از گشنیز است. بنابراین، در طول پخت و پز می تواند گرما را بهتر تحمل کند، اگرچه به طور کلی هنوز باید در پایان فرآیند اضافه شود تا طعم آن حفظ شود.

گشنیز: در مقایسه با جعفری، گشنیز لطیف تر است. در برابر گرما به خوبی نمی ایستد، زیرا ساقه های آن نرم و شکننده هستند.

ظاهر

پارسی: کریستین ماتی، MSHS، RDN، LDN، ABAAHP، سرآشپز، متخصص تغذیه و بنیانگذار Mint Nutrition می گوید: ویژگی های فیزیکی به تنوع آن بستگی دارد، اما به طور کلی، جعفری دارای ساقه های بلند و برگ های سبز تیره است. به علاوه، بیچمن می‌گوید: «جعفری مسطح و فرفری هر دو دارای برگ‌های قطره‌ای هستند که به سه بخش چنگال‌دار منشعب می‌شوند. بیچمن می‌افزاید: در جعفری صاف، هر بخش برگ‌دار به نوک‌های دندانه‌دار و نوک تیز ختم می‌شود، در حالی که جعفری فرفری دارای برگ‌های ژولیده است که روی خود پیچیده می‌شوند.

گشنیز: بیچمن می‌گوید: «برگ‌های گشنیز شبیه به برگ‌های مسطح جعفری هستند، بنابراین می‌توان این دو را در نگاه اول اشتباه گرفت». او خاطرنشان می کند، با این حال، برگ های گشنیز گردتر و در امتداد لبه ها پوسته پوسته تر هستند. این گیاه همچنین بر خلاف رنگ سبز تیره جعفری دارای رنگ خاکستری مایل به سبز روشن است.

بو کنید

پارسی: به گفته بیچمن: جعفری بوی علفی دارد که تمیز، روشن و تازه است. بوی آن نیز نسبت به گشنیز تندتر است.

گشنیز: نحوه توصیف بوی گشنیز بستگی به این دارد که از چه کسی بپرسید. از نظر برخی افراد، گشنیز دارای رایحه ای خاکی، تند و مرکباتی است. اما برای دیگران، این گیاه بویی شبیه صابون یا خاک می دهد. بر اساس تحقیقات، این به دلیل ژنتیکی است.

طعم و مزه

جعفریMatey توضیح می‌دهد: جعفری طعم فلفلی ساده‌ای دارد، مانند آرگولا، با رنگ‌هایی از چمن روشن و کمی تلخ. بعلاوه، در مقایسه با گشنیز، جعفری کمتر باعث ایجاد بیزاری شدید می شود. به همین دلیل، اغلب به عنوان جایگزینی برای گشنیز توصیه می شود.

گشنیز: از آنجایی که بو به طور مستقیم بر درک طعم شما تأثیر می گذارد، طعم گشنیز می تواند بین افراد متفاوت باشد. اگر گشنیز برای شما بوی صابون یا کثیفی بدهد، طعمی شبیه به آن خواهد داشت. در مقابل، اگر نتوانید بوی صابون را تشخیص دهید، این گیاه احتمالا طعم تازه، روشن، تند و مرکباتی خواهد داشت. نیازی به گفتن نیست که طعم گشنیز یکی از قطبی ترین موضوعات در دنیای آشپزی است.

تغذیه

جعفری: جعفری به عنوان یک منبع غنی از آنتی اکسیدان ها، افزودنی سالم به وعده های غذایی است. به گفته Matey، همچنین حاوی مواد مغذی ضروری مانند ویتامین‌های A، K و C، و همچنین فولات، پتاسیم، کلسیم و منیزیم است. Matey می‌گوید از نظر فواید سلامتی، نشان داده شده است که این گیاه التهاب را کاهش می‌دهد، بوی بد دهان را کاهش می‌دهد، یبوست را تسکین می‌دهد و از عملکرد سیستم ایمنی حمایت می‌کند.

گشنیز: به گفته Matey، گشنیز منبعی از فلاونوئیدهای آنتی اکسیدانی، ویتامین A، ویتامین K، فولات و پتاسیم است. فواید زیادی برای بدن دارد، زیرا می تواند به کاهش قند خون و کاهش فلزات سنگین در بدن کمک کند.

استفاده از جعفری در مقابل گشنیز

بیچمن می گوید: «جعفری در (بسیاری) غذاها در سراسر اروپا، خاورمیانه و آمریکا استفاده می شود، جایی که به درخشندگی و تعادل غذاها می افزاید. به گفته کارشناسان دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا، گشنیز یک غذای اصلی در غذاهای مکزیکی و آسیایی است. بیچمن می گوید رایحه تند این گیاه ادویه های گرم و شیرین را طوری متعادل می کند که جعفری نمی تواند.

صرف نظر از نوع غذا، جعفری و گشنیز اغلب به روش های مشابه استفاده می شوند: به عنوان چاشنی برای رنگ، طعم و بافت بیشتر. با این حال، جعفری را می توان در طول فرآیند پخت به دستور العمل ها اضافه کرد یا برای نگهداری طولانی مدت خشک کرد. گشنیز به عنوان گیاهی لطیف تر، به ندرت پخته یا خشک می شود، زیرا انجام این کار می تواند طعم و رنگ آن را کاهش دهد.

آیا می توانید یکی را جایگزین دیگری کنید؟

تازه

به طور کلی، بله، می توانید جعفری را با گشنیز جایگزین کنید (و بالعکس). این امر به ویژه اگر از گیاهان برای تزیین غذا استفاده می کنید صادق است، زیرا هر دو گزینه رنگ و طعم تازه ای را به شما می دهند. مواد تشکیل دهنده دستور غذا را در نظر بگیرید و اجازه دهید جوانه های چشایی الهام بخش تصمیم شما باشند. اگر میل به طعم علف و تا حدودی تلخ دارید، به سراغ جعفری بروید. اگر به دنبال طعم مرکباتی روشن است، گشنیز را انتخاب کنید.

البته استثنا در صورتی است که از گشنیز خوشتان نمی آید. در این مورد توصیه می شود به جای گشنیز از جعفری استفاده کنید.

خشک شده

گیاهان خشک داستان متفاوتی است. هنگامی که خشک می شود، گیاهان معمولاً در طول فرآیند پخت و پز اضافه می شوند، جایی که با مواد دیگر مخلوط می شوند. در این مورد، بهتر است از هر گیاه خشکی که دستور پخت شما نیاز دارد استفاده کنید. ما معمولاً در دستور العمل های خود از گشنیز خشک استفاده نمی کنیم، زیرا این گیاه بسیار لطیف است و در هنگام خشک شدن طعم زیادی را از دست می دهد.