این یک موقعیت خاص نادر است که شیرینیپزیها را در صفحه اول اخبار ملی قرار دهیم، اما هفته گذشته شاهد ظهور یک جهانی بالقوه برای اولین بار در بریتانیا بودیم که به شکل مالیات بر تنقلات معرفی شد.
روزنامه دیلی میل (تصویر)، از جمله کسانی بود که در این ماجرا پیشرو بود و با نگرانی اشاره کرد که توصیه بررسی مستقل دولت به عنوان بخشی از استراتژی گستردهتر ملی غذا، عملاً جریمههای مالی را برای تولیدکنندگان اعمال میکند. این احتمالاً به نوبه خود به مصرف کنندگان منتقل می شود و ۹p پیش بینی شده برای هر خرید در مورد مواردی مانند نوار مریخ و همچنین افزایش حتی بیشتر برای طیف وسیعی از کیک های خاص اضافه می شود.
مطمئناً این یک نقطه بحث مهم است، زیرا سیاستی که توسط سرآشپز تلویزیونی جیمی الیور و رستوراندار هنری دیمبلبی تأیید شده است، در برخی از محافل به عنوان چیزی بیش از مداخله دولت پرستار دیده نمیشود. در جاهای دیگر، مبارزان آشکارا از آن به عنوان گامی در جهت درست استقبال کرده اند. یکی مشکوک است که صنعت جایی در میانه است و فدراسیون غذا و نوشیدنی به نیاز به سیاست گذاری اشاره می کند، در حالی که اعلام می کند که در صورت افزایش قیمت های طیف محصولات، وضع مالیات به طور بالقوه می تواند بیشترین آسیب را به خانواده های کم درآمد وارد کند.
این موضوع ملاحظات اخلاقی گستردهتری را به همراه دارد، به طوری که بسیاری در حال حاضر خواستار افزایش قیمت قنادی – به ویژه شکلات، بدون توجه به هرگونه مالیاتی هستند تا پایداری واقعی در بخش کاکائو، در میان پسزمینهای از جوامع کشاورزی در غرب آفریقا که در حال تلاش هستند. در بسیاری از موارد برای زنده ماندن با دستمزدهای زیر خط فقر.
در مورد استراتژی بریتانیا، نخست وزیر بوریس جانسون به این موضوع پرداخته است – با اعتراف به اینکه بستری شدن او در بیمارستان سال گذشته پس از ابتلا به کووید، به دلیل مشکلات وزن بدتر شده است که ظاهراً باعث تغییر قلب او در درخواست تجدید نظر در مورد چربی بالا شده است. محصولات شکر و نمک در کشور وجود دارد. فرار از این آمار دشوار است، زیرا دو سوم بزرگسالان و یک سوم کودکان چاق محسوب می شوند که از نظر درمان میلیاردها دلار برای NHS هزینه دارد. در مجموع، ۶۴۰۰۰ مرگ در سال در بریتانیا با چاقی مرتبط بوده است، و به نظر میرسد همهگیری از این نظر هیچ لطفی به ما نکرده است، زیرا بسیاری از سبکهای زندگی بیتحرک اجباری با شرایط قرنطینه پیشرو هستند.
این بدون شک یک موضوع پیچیده و خاردار است که بعید است برای رضایت هر یک از طرفین بحث حل شود – در حالی که استدلال قوی علیه مداخله دولت در مورد مسائل بهداشتی شخصی وجود دارد، سناریوی مخالف به وضوح گزینه ای در صورت بحران سلامت نیست. که ملت با آن مواجه است باید واقعاً با آن مقابله کرد.
طرفداران این طرح موفقیت مالیات بر شکر را که اخیراً بر نوشیدنی ها معرفی شده است – که منجر به کاهش حدود ۳۰ درصدی سطح قند در نوشابه ها شده است، تأکید کرده اند، که اگر چنین طرح هایی اجباری نبودند، بعید به نظر می رسد که تحویل داده شود. شکست کمپین چهار ساله بهداشت عمومی انگلستان برای تشویق تولیدکنندگان تنقلات و شیرینی ها به تنظیم موثر خود در کاهش قند برای دستیابی به هدف کاهش ۲۰ درصدی شکر (اکثر بخش های بازار نتوانستند حتی چند درصد کاهش قند را مدیریت کنند) نشان داد که ابتکارات داوطلبانه مؤثر نیستند.
واضح است که آموزش در قلب این موضوع نهفته است، و همانطور که توسط تعدادی از افراد در این صنعت اشاره شده است، همه ما در زندگی خود به چند خوراکی نیاز داریم، اما اعتدال در لذت قطعاً کلید اصلی است. همانطور که اندی باکسندیل، عضو هیئت مدیره تولید شیرینیپزی ما مدتهاست اشاره کرده است، «همه ما در رژیمهای غذایی خود به شکر نیاز داریم»، بنابراین مطمئناً چیزی نیست که باید آن را اهریمنی کرد، زیرا در این زمانهای چالشبرانگیز، لحظهای عجیب و غریب چیزی است که صادقانه بگویم، همه ما به آن نیاز داریم. کمی از. اما شاید درجه بالاتری از رهبری دولت در مورد این موضوع در ترکیب با برخی عقل سلیم در میان مصرفکنندگان، تأثیر مثبتی بر وضعیت چاقی داشته باشد که همچنان یک مسئله مهم پیش روی این بخش است.
نیل بارستون، سردبیر، تولید شیرینی
در تماس باشید (ایمیل محافظت شده) یا از طریق شبکه های اجتماعی: @laserstudio_ir
برگرفته و ترجمه از confectioneryproduction
منتشر شده در لیزراستودیو در ۲۰۲۴-۰۴-۰۹ ۱۷:۵۲:۰۵
عناوین بصورت هشتگ: #آیا #پیشنهادات #برای #اولین #بار #مالیات #تنقلات #در #بریتانیا #می #تواند #با #بحران #چاقی #مقابله #کند